Carnaval, caipirinha's en swingende heupen!
Door: Carlijn Jaanen
Blijf op de hoogte en volg Carlijn
11 Maart 2014 | Brazilië, Rio de Janeiro
Pas twee weken onderweg en alweer geweldige dingen meegemaakt, dus tijd om de avonturen in Rio de Janeiro eens op papier te gaan zetten. Laten we maar gewoon bij het begin beginnen; 25 februari was de dag dat het afscheid nemen dan ook echt moest gebeuren. Ik heb Stijn maar gewoon naar zijn werk gestuurd, want anders was de kans zeker aanwezig geweest dat ik het vliegtuig niet eens meer ingestapt was. Ook bij het afscheid nemen van pap en mam werd er natuurlijk nog een traantje weggepinkt (aard van het beestje!) en daarna ben ik vliegensvlug door de douane gegaan. Bij de gate heb ik nog mijn laatste traantjes weggeslikt en voelde ik me heel even erg zielig zo alleen, maar zodra ik in het vliegtuig zat waren alle zorgen weer vergeten. Na een prima verlopen en bovenal rustige vlucht (ik zat namelijk langs een ietwat stevige mopperende Rus, die duidelijk geen zin had in small talk), zette ik voet op Braziliaanse bodem. Een klein paniekaanvalletje nam bijna de overhand, omdat Arturo nog in geen velden of wegen te bekennen was en ik mij ineens schrikachtig afvroeg hoeveel vliegvelden Rio eigenlijk heeft? Gelukkig zag ik na een uurtje een bekend gezicht tevoorschijn komen, die zich overigens van geen kwaad bewust was en natuurlijk had ik kunnen weten dat ze in Zuid-Amerika alles tranquilo tranquilo doen… Na even in levende lijven met elkaar kennis gemaakt te hebben, zijn we met de taxi naar het appartement gegaan, dat op steenworp afstand van het Copacabana Beach lag. Do I need to say more? :-)
De eerste twee dagen heb ik lekker lui gedaan, met Arturo over het strand gewandeld en aan mijn Spaans gewerkt (wat overigens nog niet helemaal van een leien dakje gaat). Ik heb mijn ogen uitgekeken, wat een paradijs hier! Maar Rio is ook zien en gezien worden; mannen met een duidelijke voorkeur voor anabolen, vrouwen paraderen rond met de nodige borst- en bilimplantaten. Ik stak er dus maar schraal bij af met mijn verbrande kop, want mijn tere Hollandse velletje bleek nog niet helemaal bestand tegen de Braziliaanse temperaturen…
Donderdag was het dan ook echt tijd om Janneke en San van het vliegveld te halen. Wat fijn om Janneke na drie maanden weer te zien en de roddels weer eens lekker door te kunnen spreken. Dat werd dus lekker op het strand liggen, melk uit een kokosnoot drinken en natuurlijk de ramptoerist uithangen. Zo zijn we naar de Escadaria Selaron geweest, beter bekend als de gekleurde trap die bestaat uit 215 treden gemaakt van tegeltjes en mozaïek. Natuurlijk brachten we ook een bezoekje aan El Cristo, die vanaf een hoogte van 710 meter over de hele stad uit kijkt. Leuk om er even geweest te zijn, maar vooral erg druk met alle toeristen. Het hoogtepunt van onze toeristentrip vond ik toch wel de favelas, ofwel de sloppenwijken van Rio de Janeiro. Onze gids Carlos leidde ons rond door de kleine vervallen huisjes die tegen de bergen aangebouwd zijn. Al was deze favela wel wat commerciëler van aard (ik weet niet of we in alle andere favelas ook zo warm ontvangen zouden worden), maar ik vond het heel bijzonder en indrukwekkend om mee te mogen maken. Het verschil tussen armoede en rijkdom komt op deze manier erg goed naar voren in Rio. Veel van de kinderen in deze favelas gaan niet of nauwelijks naar school en hebben slechte toekomstperspectieven. Na zo'n tour ben ik me er toch weer even heel bewust van dat ik in mijn handjes mag knijpen met alle mogelijkheden die wij in Nederland hebben.
Maar tussen alle bedrijven door was het natuurlijk ook van groot belang om het mooiste feestje van het jaar te gaan vieren, namelijk Carnaval en wel als een echte Carioca (inwoner van Rio de Janeiro)! Stiekem had ik er een beetje moeite mee om dit festijn te missen in Nederland, maar ik sluit het niet uit dat ik niet nog eens carnaval ga vieren in Rio. Wat een feest! Op zaterdag en maandag zijn we naar Sambodromo geweest, de optocht van Rio de Janeiro die de hele nacht doorgaat. Ongelofelijk hoe mooi het was, inclusief muziek, dans, wagens en schaars geklede dames met heel veel veren; Als stagiaire Optochtcommissie zie ik een uitwisselingsproject wel zitten!
De overige dagen zijn we helemaal losgegaan tijdens de straatfeesten en in de mooiste clubs met heel veel caipirinha's (lekker hoor!) en heb ik weer flink gewerkt aan mijn dancemoves. Daarnaast hebben we natuurlijk zelf ook nog een mooie outfit aangeschaft, zodat ik volgend jaar weer de blits kan maken in Mares (helaas waren de tepelflosjes moeilijk te vinden)! Niet alleen wij, maar ook menig anderen waren onder de indruk van onze tooien en wilde dolgraag met ons op de foto. Zoals ik al zei, Rio is zien en gezien worden! :-)
En waar kun je na vijf dagen feest vieren het beste bijkomen? Juist ja, op een tropisch eiland! En dus vertrokken we op woensdag voor drie dagen naar Ihla Grande, waar we hebben genoten van de zon (al had die best iets beter zijn best mogen doen), de mooie natuur en de rust.
Op zondag was het voor mij tijd om door te reizen naar Buenos Aires, terwijl Janneke en co een dagje later zouden komen. Bepakt en bezakt stond ik dus om vier uur 's nachts langs mijn bed om richting vliegveld te vertrekken, maar daar moest het dan toch nog even misgaan. De stewardess vroeg mij vriendelijk wanneer ik uit Buenos Aires dacht te vertrekken. Mijn antwoord: 'Geen idee', want dat is natuurlijk toch ook een beetje de achterliggende gedachte van het backpacken. Helaas, maar dan kon ik toch echt niet met deze vlucht mee, want in Buenos Aires moest ik een bewijs hebben dat ik Argentinie ook weer zou verlaten in verband met mijn visum. Helaas was een terugticket vanuit Bogota niet goed genoeg. Wat!? Het advies was dan dus ook om maar vast een ticket te gaan boeken voor mijn volgende stop. Ik probeerde in mijn beste Spaans de discussie nog aan te gaan, maar ik werd vriendelijk verzocht de rij te verlaten. Het moest natuurlijk toch ook een keer ergens misgaan in twee weken, aangezien ik ook nog steeds in het bezit ben van al mijn waardevollen spullen! Lichtelijk hysterisch rende ik over het vliegveld om te kijken welke mogelijkheden ik nog had. Dit werden er steeds minder, aangezien niemand Engels sprak (dit zou verplicht moeten worden op internationale vluchthavens!) en de tijd begon te dringen. Mijn hysterie maakte plaats voor een lachbui, want dit was toch ongelooflijk! En dus ging ik als laatste troef maar proberen om mijn ticket om te zetten naar een dagje later. Warempel had ik dat dan wel weer binnen tien minuten voor elkaar en keerde ik weer richting ons appartement om een bewijs te regelen dat ik Argentinië ga verlaten (dat wordt dus nog een dagje Uruguay volgende week, check!) en nog een laatste dagje door te brengen op het strand van Copacabana.
Nu zit ik hier in Buenos Aires mijn belevenissen op papier te zetten, wat dus wil zeggen dat ik vandaag wel ben toegelaten in het vliegtuig. En wat denk je? Ze vroegen niet eens naar mijn bewijs van vertrek!! Al met al heb ik er al twee geweldige weken opzitten, ik ben benieuwd wat Argentinie me gaat brengen! :-)
Hasta pronto!
Carlijn
De eerste twee dagen heb ik lekker lui gedaan, met Arturo over het strand gewandeld en aan mijn Spaans gewerkt (wat overigens nog niet helemaal van een leien dakje gaat). Ik heb mijn ogen uitgekeken, wat een paradijs hier! Maar Rio is ook zien en gezien worden; mannen met een duidelijke voorkeur voor anabolen, vrouwen paraderen rond met de nodige borst- en bilimplantaten. Ik stak er dus maar schraal bij af met mijn verbrande kop, want mijn tere Hollandse velletje bleek nog niet helemaal bestand tegen de Braziliaanse temperaturen…
Donderdag was het dan ook echt tijd om Janneke en San van het vliegveld te halen. Wat fijn om Janneke na drie maanden weer te zien en de roddels weer eens lekker door te kunnen spreken. Dat werd dus lekker op het strand liggen, melk uit een kokosnoot drinken en natuurlijk de ramptoerist uithangen. Zo zijn we naar de Escadaria Selaron geweest, beter bekend als de gekleurde trap die bestaat uit 215 treden gemaakt van tegeltjes en mozaïek. Natuurlijk brachten we ook een bezoekje aan El Cristo, die vanaf een hoogte van 710 meter over de hele stad uit kijkt. Leuk om er even geweest te zijn, maar vooral erg druk met alle toeristen. Het hoogtepunt van onze toeristentrip vond ik toch wel de favelas, ofwel de sloppenwijken van Rio de Janeiro. Onze gids Carlos leidde ons rond door de kleine vervallen huisjes die tegen de bergen aangebouwd zijn. Al was deze favela wel wat commerciëler van aard (ik weet niet of we in alle andere favelas ook zo warm ontvangen zouden worden), maar ik vond het heel bijzonder en indrukwekkend om mee te mogen maken. Het verschil tussen armoede en rijkdom komt op deze manier erg goed naar voren in Rio. Veel van de kinderen in deze favelas gaan niet of nauwelijks naar school en hebben slechte toekomstperspectieven. Na zo'n tour ben ik me er toch weer even heel bewust van dat ik in mijn handjes mag knijpen met alle mogelijkheden die wij in Nederland hebben.
Maar tussen alle bedrijven door was het natuurlijk ook van groot belang om het mooiste feestje van het jaar te gaan vieren, namelijk Carnaval en wel als een echte Carioca (inwoner van Rio de Janeiro)! Stiekem had ik er een beetje moeite mee om dit festijn te missen in Nederland, maar ik sluit het niet uit dat ik niet nog eens carnaval ga vieren in Rio. Wat een feest! Op zaterdag en maandag zijn we naar Sambodromo geweest, de optocht van Rio de Janeiro die de hele nacht doorgaat. Ongelofelijk hoe mooi het was, inclusief muziek, dans, wagens en schaars geklede dames met heel veel veren; Als stagiaire Optochtcommissie zie ik een uitwisselingsproject wel zitten!
De overige dagen zijn we helemaal losgegaan tijdens de straatfeesten en in de mooiste clubs met heel veel caipirinha's (lekker hoor!) en heb ik weer flink gewerkt aan mijn dancemoves. Daarnaast hebben we natuurlijk zelf ook nog een mooie outfit aangeschaft, zodat ik volgend jaar weer de blits kan maken in Mares (helaas waren de tepelflosjes moeilijk te vinden)! Niet alleen wij, maar ook menig anderen waren onder de indruk van onze tooien en wilde dolgraag met ons op de foto. Zoals ik al zei, Rio is zien en gezien worden! :-)
En waar kun je na vijf dagen feest vieren het beste bijkomen? Juist ja, op een tropisch eiland! En dus vertrokken we op woensdag voor drie dagen naar Ihla Grande, waar we hebben genoten van de zon (al had die best iets beter zijn best mogen doen), de mooie natuur en de rust.
Op zondag was het voor mij tijd om door te reizen naar Buenos Aires, terwijl Janneke en co een dagje later zouden komen. Bepakt en bezakt stond ik dus om vier uur 's nachts langs mijn bed om richting vliegveld te vertrekken, maar daar moest het dan toch nog even misgaan. De stewardess vroeg mij vriendelijk wanneer ik uit Buenos Aires dacht te vertrekken. Mijn antwoord: 'Geen idee', want dat is natuurlijk toch ook een beetje de achterliggende gedachte van het backpacken. Helaas, maar dan kon ik toch echt niet met deze vlucht mee, want in Buenos Aires moest ik een bewijs hebben dat ik Argentinie ook weer zou verlaten in verband met mijn visum. Helaas was een terugticket vanuit Bogota niet goed genoeg. Wat!? Het advies was dan dus ook om maar vast een ticket te gaan boeken voor mijn volgende stop. Ik probeerde in mijn beste Spaans de discussie nog aan te gaan, maar ik werd vriendelijk verzocht de rij te verlaten. Het moest natuurlijk toch ook een keer ergens misgaan in twee weken, aangezien ik ook nog steeds in het bezit ben van al mijn waardevollen spullen! Lichtelijk hysterisch rende ik over het vliegveld om te kijken welke mogelijkheden ik nog had. Dit werden er steeds minder, aangezien niemand Engels sprak (dit zou verplicht moeten worden op internationale vluchthavens!) en de tijd begon te dringen. Mijn hysterie maakte plaats voor een lachbui, want dit was toch ongelooflijk! En dus ging ik als laatste troef maar proberen om mijn ticket om te zetten naar een dagje later. Warempel had ik dat dan wel weer binnen tien minuten voor elkaar en keerde ik weer richting ons appartement om een bewijs te regelen dat ik Argentinië ga verlaten (dat wordt dus nog een dagje Uruguay volgende week, check!) en nog een laatste dagje door te brengen op het strand van Copacabana.
Nu zit ik hier in Buenos Aires mijn belevenissen op papier te zetten, wat dus wil zeggen dat ik vandaag wel ben toegelaten in het vliegtuig. En wat denk je? Ze vroegen niet eens naar mijn bewijs van vertrek!! Al met al heb ik er al twee geweldige weken opzitten, ik ben benieuwd wat Argentinie me gaat brengen! :-)
Hasta pronto!
Carlijn
-
11 Maart 2014 - 07:13
Gerrie:
Hallo Carlin....ik heb je verhaal met veel plezier gelezen....pffff spannend allemaal.
Wat een reis zeg en wat een lef.
Lees wel dat het allemaal geweldig is .
Vreemd dat je zover weg bent en hier lijkt dan alles zo gewoon.
Gewoon opstaan ,eten,werken,weer eten, naar bed en dan weer hetzelfde.
De carnaval daar klinkt geweldig(was hier trouwens ook leuk).
Alleen hier gewoon je jas aan(ondanks het mooie weer).
Het verhaal van je ticket zou ik al niet overleven alleen. Dus petje af dat het je allemaal toch gelukt is.
Nou Carlin, nog veel veel plezier en genieten maar goed oppassen want ik vind het allemaal best eng jij daar alleen.
Geniet van elke dag.
Dikke knuffff en benieuwd naar je volgend verhaal.
Groetjes tante Gerrie en Henri x -
11 Maart 2014 - 08:48
Ellen :
Wat een heerlijk en super stoer verhaal! Wat ben je toch een dappere dodo!
Ben toch wel heel benieuwd naar die carnavalsoutfit volgend jaar (jammer van de tepelflosjes!)
Heel veel plezier nog en geniet er van.
X Ellen -
11 Maart 2014 - 08:53
Maaike Kuepers:
Lieve Carlijn / Priscil
Wat heerlijk om jou verhaal te lezen, alles loopt vloeiend in elkaar over en leest heel makkelijk weg.
Natuurlijk jammer van die vlucht maar jou kennende word ook dat weer opgelost!
Misschien een optie: hinterglem reünie in Rio tijdens carnaval natuurlijk.
Ik ben voor!! Haha
Nou geniet er nog lekker van.
En ik zie graag je volgende verhaal tegemoet!
Dikke kus van Makke -
11 Maart 2014 - 09:53
Inge:
Hey vrouwke!
Ik denk dat je je roeping gevonden hebt, schrijfster worden! :) Wat een leuk verhaal weer! Ik mis alleen wel de foto`s, vooral van jullie carnavals outfits. Geniet ervan in Buenos Aires en ben blij te horen dat je alle waardevolle spullen nog hebt, doet het ultra hippe tasje toch wonderen ;)
Veel plezier en tot het volgende verhaal!
Xx Inge -
11 Maart 2014 - 11:02
Leonie:
Lieve Carlijn,
Wat een verhaal, traantjes pinken op het ene vliegveld, peentjes zweten op het andere vliegveld... en het mooiste vind ik nog de tepelflosjes ben benieuwd of ik Daan vanavond uit moet gaan leggen wat dat zijn als hij je verhaal gaat lezen. Ik lees wel dat je volop aan het genieten bent en dat je dat nu weer gaat doen bij je andere avontuur... Heel veel plezier, geniet en maak er weer net zo'n mooi verhaaltje van...
Dikke kus uit Zurrik, Leonie <3 -
11 Maart 2014 - 11:35
Leny:
Ha Carlijn,
Wat een thuiskomst....meteen een prachtig verhaal van jou. Wat een geweldige belevenissen allemaal en dat in 2 weken tijd en zelfs al je problemen krijg je opgelost wat wil nog meer, super!
Blijf genieten en ik kijk nu al uit naar je volgende verhaaltje.
X mam -
11 Maart 2014 - 11:55
Tante Mieke:
Hoy Carlijn.
Fijn dat alles zo gesmeerd verloopt,geniet er van.
Jij maakt in 2 weken meer mee als ik in 10 jaar.
Liefs Tante Mieke. -
11 Maart 2014 - 12:31
Lisanne:
Hey vrouwke!
Dat klinkt fantastisch! Goed om te horen dat niks volgens plan verloopt en dat je met engels niet ver komt!
Zo kom je nog eens ergens en worden je (spaanse) kwaliteiten goed op de proef gesteld!!
Ben benieuwd naar je volgende verhaal.
Kus lisanne -
11 Maart 2014 - 12:33
Milou:
Hela chica!!
Joehoeee sounds great! Wat ben jij ongelooflijk aan het genieten zeg. En je schrijft heerlijk ;) wat een dutsels met die vlucht haha. Mijn telefoon heeft een nachtje Amsterdam niet eens overleefd, dus ben apetrots dat jij nog in het gelukkige bezit bent van al je spullen! En die tepelflosjes kunnen vast nog wel ergens vandaan getoverd worden om je outfit compleet te maken :)
Dikke kus & geniet ervan!
Lou -
11 Maart 2014 - 15:17
Ans:
Ha Carlijn, weer een mooi, perfect en prettig lezend verhaal over je belevenissen.....Pas goed op jezelf en ik wacht weer af tot we de volgende belevenissen weer kunnen lezen...Ans x -
11 Maart 2014 - 16:31
Elle:
Geweldig verhaal! Volop aan t genieten zo te horen!!
Geniet er van!!
X Elle -
11 Maart 2014 - 19:49
Tante. Els:
Geweldig Carlijn,
Fijn dat je ons mee laat genieten.
Dikke kus
T.Els -
11 Maart 2014 - 22:28
Stijn :
Wist wel dat het allemaal goed ging komen! Je hebt al 1/6 van de reis overleefd! Ben blij dat je het zo goed naar je zin hebt!
Over een paar weken ben ik weer bij jou!
Ben trots op jou!!
Dikke x -
12 Maart 2014 - 08:19
Ruud Oet Serum:
Haaa Carlijn,
Hoe jij alles opschrijft, is het net alsof ik langs je loop en krijg ik het water in mijn mond om dit alles ook mee te maken. Geweldig!
Geniet geniet geniet van je reis en al je ervaringen aan de andere kant van de oceaan.
Groetjes,
Ruud -
12 Maart 2014 - 08:27
Sander:
Hee Carlijn,
Klinkt heel gaaf allemaal! Pas 2 weken daar maar toch al weer veel meegemaakt zo te lezen.
Geniet er van in Buenos Aires,
Groeten uit Mares!
Sander -
12 Maart 2014 - 18:12
Karin:
Hey carlijn!
Schitterend verhaal!! Mocht je naar je reis geen werk meer vinden, ik zeg word schrijfster!!
Veel mooie dingen al mee gemaakt!
Geniet ervan mattie :)
X kaat
-
13 Maart 2014 - 13:57
Anouk:
ha carlijn!
wat een avonturen heb je toch weer beleefd, echt geweldig.
geniet, geniet, geniet!
liefs anouk
-
16 Maart 2014 - 18:01
Huub En Thea:
Hoi carlijn
We hebben je verhaal met veel plezier gelezen, het is er prachtig en een goede carnaval gehad.
Geniet er nog van en tot het volgende mooie verhaal
Ome huub en tante thea -
21 Maart 2014 - 23:40
Berty:
Hallo die Carlijn,
wat leuk om te lezen wat je al hebt meegemaakt, zal echt wel een indruk op je hebben gemaakt.
Gezellig dat Janneke en haar vriend er waren met al die belevenissen met Carnaval,veel tips meebrengen, kunnen we hier wel gebruiken, alleen de blote buikjes niet! Te koud.
Hoop dat je nog heel veel plezier hebt en over een paar weekjes is Stijn er ook weer met al zijn ervaringen.
Jullie zullen niet uitgepraat raken.
Geniet ervan en veel succes, hoor weer van je.
groetjes, Gerard en Berty -
23 Maart 2014 - 10:10
José:
Hey Carlijn,
Wauw wat een beleving in twee weken tijd. En je neemt me zo in het verhaal mee dat ik er al een voorstelling bij kan maken, ha, ha.rennen, keihard lachen zie het al helemaal voor me!!
En dan je eigen woorden die altijd terug komen: "Alles komt goed" maak je meer dan waar.
Ik kijk weer uit naar je volgende prachtige verhaal, het ga je goed en genieten maar!!!!!
Groetjes José
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
