Nog even doorbikkelen!
Door: webmaster
Blijf op de hoogte en volg Carlijn
10 Juni 2010 | Bolivia, Cochabamba
Laten we maar beginnen met het allerbeste nieuws afgelopen 2 maanden: Ons project is af!! :D We hoeven ons daar nu geen zorgen meer over te maken, want het verslag ligt nu veilig en wel bij de vertaler. De uitdaging was me toch net wat te groot om er zelf voor te gaan zitten. ;) En ik kan er ook nog heel trots bij vertellen dat ik er zelf heel tevreden over ben. Iedere keer als ik het documentje open, denk ik: Dat hebben we toch maar mooi even geflikt! Ik hoop dus ook echt dat de werknemers er iets van op zullen steken en er ook daadwerkelijk wat mee gaan doen. Om dat te stimuleren gaan we in onze laatste week een presentatie geven om alles uit te leggen wat er in staat. Met behulp van Maria natuurlijk, want die mag ons geweldige Spaans gaan rechtbreien…
Zoals jullie dus begrijpen gaat dit geen verhaaltje worden over alle fiëstas die we weer afgelopen hebben, want we hebben kei hard gewerkt afgelopen 2 weken. Dat was ook wel even nodig, want we hebben veel te weinig gedaan toen Jut & Jul op bezoek waren. Daarna kwam het keiharde besef dat we nog maar één maandje hadden, waarvan we ook nog een weekje op vakantie gaan. We hebben dus veel tijd op Atendi doorgebracht en het is toch ook iedere keer weer fijn om de glimlachjes van onze kinders te zien als we binnen komen. Er wordt nog steeds vrolijk geroepen: ‘Amigaaaa!’
De samenwerking met onze collega’s is ook heel fijn en ze zijn heel geïnteresseerd in ons project. Zo hebben we ook al zo goed en zo kwaad als het gaat in het Spaans gesprekken gehad met de juffrouw en de psycholoog hoe zij het beste met de autistische kinderen om kunnen gaan. Gelukkig willen ze er ook echt aan werken en nemen ze de tips ook goed van ons aan. Dus dat is wel mooi om te zien!
Afgelopen weken zijn we ook begonnen om met de ouders van de autistjes aan de slag te gaan en dat was ook zo gaaf. We hadden dus voor ieder kind een autisme-box gemaakt met daarin spulletjes om vooral de zintuigen te stimuleren. Hier in Bolivia is dat natuurlijk allemaal niet zo normaal als in Nederland, dus was het van belang om het ook de ouders uit te leggen. En als je dan ziet hoe dankbaar de ouders zijn, dan weet je weer even waar je het voor doet! :)
Ook werd het tijd om het sponsorgeld eens nuttig te besteden, dus ik heb weer enkele kilometers gemaakt over La Cancha. Het is ongelofelijk wat ze daar allemaal verkopen en ik geloof dat La Cancha onderhand even groot is als heel Mares, dus je begrijpt dat meer doelloos rondlopen was dan doelgericht op weg naar onze spulletjes. Drie dagen en heel wat gesjouw verder ben ik heel tevreden met al onze aankopen. We hebben ons vooral gericht op de snoezelruimte. Alle materialen die in de autisme-boxen zaten hebben we natuurlijk ook aangeschaft voor de snoezelruimte. Daarnaast hebben we alle materialen gekocht voor sensopatische activiteiten met de kinderen, zoals scheerschuim om te voelen en te ruiken, vingerverf, macaroni en rijst om te voelen, voetenbadjes met badschuim en we zijn nog dringend op zoek naar een luchtbed om ons niet gevonden waterbed te compenseren. Alles hebben we mooi gerangschikt in plastic boxen, zodat ook alles mooi op zijn plek blijft staan. Hopen we… ;)
Vorige week was het Moederdag en ook toen hebben we ons steentje bijgedragen door voor alle kinderen en moeders een lekkere maaltijd te maken met broodjes kip. Het was heel leuk om ook eens alle moeders van de kinderen te zien. De kinderen hebben speciaal voor alle moeders een dansje op gevoerd, wat ook hilarisch was! :)
En dan als klap op de vuurpijl dachten Ellen en ik wel even een blote-voeten-pad in elkaar te zetten. Even voor degenen die absoluut geen idee hebben waar ik het over heb: Een blote-voeten-pad is ook een manier om het zintuig voelen te stimuleren door van verschillende materialen een pad te maken. In overleg met Maria hebben wij een stuk van 16m² in de tuin gekregen, dus wij dachten vol goede moed aan de slag te gaan. Maar dit hadden we toch even onderschat, een grondige analyse was toch beter geweest… Maar ja, onder het motto niet nadenken, maar gewoon doen zijn Ellen en ik heel Cochabamba door geracet voor planken om afscheidingen te maken. Ons plan was namelijk om 16 vierkanten te maken. Even een gleufje graven, planken erin en daarna de materialen, klaar! Hoe moeilijk kan het zijn? Heel moeilijk als je je bedenkt dat de grond kei en kei hard was. We hebben dus met geweld liggen hakken daar in de grond, maar er was geen beginnen aan. Als ik dat had geweten, had ik denk ik gewoon een paar leuke rozenstruiken gekocht om het zien te stimuleren! ;) Maar wie A zegt, moet ook B zeggen en mij krijgen ze zomaar niet klein natuurlijk, dus we hebben eigenwijs doorgehakt en we zijn gewoon door gegaan met rondsjezen door Cochabamba op zoek naar materialen die ook allemaal niet zo makkelijk te vinden waren. Maar het resultaat mag er wederom zijn: 16 geweldige vierkanten met daarin zaagsel, zand, gras, de onderkant van cola-flessen, kiezels, grotere stenen, sponzen en ballen! Helaas krijgen we het deze week allemaal niet klaar, maar in onze laatste week gaan we nog even de puntjes op de i zetten, zodat daarna de kindjes ein-de-lijk er doorheen mogen lopen. Want die hebben natuurlijk 2 dagen op onze vingers zitten te kijken! ;)
Dat waren zo’n beetje alle werkzaamheden van deze weken, wat er dus nogal wat waren. En zeg nou zelf, ieder mens heeft op z’n tijd toch een beetje ontspanning nodig. Tijd voor een feestje! :D De vader van Dolly was afgelopen week jarig en familie is hier heilig. Dat werd dus groots aan gepakt met vooral het eten. Want dat blijven de Bolivianen kunnen. Ik ben dus weer twee culinaire ervaringen rijker. Om met de eerste te beginnen: Ik heb zelf spaghetti gemaakt samen met Ellen en onze neef Negro! Laat ik er dan wel even bij vertellen dat het dus voor de hele familie was, wat zo’n 40 personen zijn. En voor alle verwachtingsvolle mensen die dit nu zitten te lezen: Dat gaan we thuis dus NIET doen! Wat een werk zeg… Heel onbewust begon ik er dan ook aan. Want nadat het deeg klaar was en het apparaatje voor de dag kwam, dacht ik dat we dat zo gefixt hadden met z’n drieën. Totdat ik er achter kwam dat ieder stukje deeg er 4x doorheen moest, voordat we er sliertjes van gingen maken. Ook zo’n verhaaltje van: Wie A zegt, moet ook B zeggen! ;)
Na dit harde werken was het dus ook echt weer tijd voor een feestje, het was immers zaterdagavond. Deze keer heb ik me helemaal laten gaan in de karaoke-bar en heb ik daar mijn zangtalenten ten gehore gebracht. ‘Wannabe’ van de Spice Girls blijft toch een geweldig nummer! Ik weet niet of iedereen er van gecharmeerd was, maar ik heb me weer kostelijk vermaakt! :D
Die zondag was het dan tijd voor de verjaardag van opa en daar kreeg ik te maken met mijn tweede culinaire ervaring. Of zullen we er shock van maken? Voordat we gingen eten had ik wel zin in een glaasje water, dus ging ik eens inspecteren wat er in de koelkast stond. Helemaal verbaasd riep ik daarna Ellen erbij want ik dacht toch echt kippenpoten gevonden te hebben. En nee, niet een kippenpoot zoals we die allemaal wel eens eten, nee, een kippenpoot waar de kip echt op rondloopt. Inclusief oranje kleur en nageltjes… Ellen vond het ook een beetje raar, maar verder hadden we er nog niet veel achter gezocht. Totdat we de soep voor ons kregen. En wat zagen wij daarin drijven? Juist ja, de kippenpoot! Ik was er niet helemaal kapot van, dus ook dit gaan we thuis niet proberen. Verder was het weer een gezellig familiefeestje en hebben we met alle neven en nichten nog gezellig een spelletje gespeeld.
Verder is thuiszitten ook niet echt ons ding, dus gaan we ook wel eens door de week op onderzoek uit welke leuke kroegjes er nog zijn. Onze vertaler is onze Nederlandse buurjongen die hier al 4 jaar woont, dus die heeft ons ook nog even op sleeptouw genomen. Erg gezellig! Lekker eten en een waterpijpje gerookt. Je moet toch alles geprobeerd hebben natuurlijk… ;)
Ja, en zo komen we de tijd dus wel door. Er zijn nog maar 2 weken over in het geweldige Bolivia, met mijn lieve kinders en een heel gezellig gastgezin! Maar ik kan natuurlijk niet naar huis, zonder dat ik alle hotspots van Bolivia heb gezien. Dus moet ik deze week weer even aan de slag. Morgen vertrekken Ellen en ik voor een weekje vakantie. We gaan dan naar het Titicaca-meer, waar ze blijkbaar de mooiste zonsopgang hebben. En ik ga eens even kijken of ik hier ook krokodillen kan vangen in de jungle! Ik heb er zin in! Oh ja, en dan ben ik volgende week ook nog jarig! Gran fiësta dus natuurlijk! Ben benieuwd wat iedereen voor mij in petto heeft en met wat voor geweldige cadeaus ik word verwend! ;)
Alles gaat dus helemaal z’n gangetje en ook al hadden we hier en daar wat tegenslagen deze week met alle inkopen en in de tuin, ik vermaak me nog steeds prima. Dus dat gaat de komende twee weken ook nog wel gebeuren!
Liefs, Carlijn
Zoals jullie dus begrijpen gaat dit geen verhaaltje worden over alle fiëstas die we weer afgelopen hebben, want we hebben kei hard gewerkt afgelopen 2 weken. Dat was ook wel even nodig, want we hebben veel te weinig gedaan toen Jut & Jul op bezoek waren. Daarna kwam het keiharde besef dat we nog maar één maandje hadden, waarvan we ook nog een weekje op vakantie gaan. We hebben dus veel tijd op Atendi doorgebracht en het is toch ook iedere keer weer fijn om de glimlachjes van onze kinders te zien als we binnen komen. Er wordt nog steeds vrolijk geroepen: ‘Amigaaaa!’
De samenwerking met onze collega’s is ook heel fijn en ze zijn heel geïnteresseerd in ons project. Zo hebben we ook al zo goed en zo kwaad als het gaat in het Spaans gesprekken gehad met de juffrouw en de psycholoog hoe zij het beste met de autistische kinderen om kunnen gaan. Gelukkig willen ze er ook echt aan werken en nemen ze de tips ook goed van ons aan. Dus dat is wel mooi om te zien!
Afgelopen weken zijn we ook begonnen om met de ouders van de autistjes aan de slag te gaan en dat was ook zo gaaf. We hadden dus voor ieder kind een autisme-box gemaakt met daarin spulletjes om vooral de zintuigen te stimuleren. Hier in Bolivia is dat natuurlijk allemaal niet zo normaal als in Nederland, dus was het van belang om het ook de ouders uit te leggen. En als je dan ziet hoe dankbaar de ouders zijn, dan weet je weer even waar je het voor doet! :)
Ook werd het tijd om het sponsorgeld eens nuttig te besteden, dus ik heb weer enkele kilometers gemaakt over La Cancha. Het is ongelofelijk wat ze daar allemaal verkopen en ik geloof dat La Cancha onderhand even groot is als heel Mares, dus je begrijpt dat meer doelloos rondlopen was dan doelgericht op weg naar onze spulletjes. Drie dagen en heel wat gesjouw verder ben ik heel tevreden met al onze aankopen. We hebben ons vooral gericht op de snoezelruimte. Alle materialen die in de autisme-boxen zaten hebben we natuurlijk ook aangeschaft voor de snoezelruimte. Daarnaast hebben we alle materialen gekocht voor sensopatische activiteiten met de kinderen, zoals scheerschuim om te voelen en te ruiken, vingerverf, macaroni en rijst om te voelen, voetenbadjes met badschuim en we zijn nog dringend op zoek naar een luchtbed om ons niet gevonden waterbed te compenseren. Alles hebben we mooi gerangschikt in plastic boxen, zodat ook alles mooi op zijn plek blijft staan. Hopen we… ;)
Vorige week was het Moederdag en ook toen hebben we ons steentje bijgedragen door voor alle kinderen en moeders een lekkere maaltijd te maken met broodjes kip. Het was heel leuk om ook eens alle moeders van de kinderen te zien. De kinderen hebben speciaal voor alle moeders een dansje op gevoerd, wat ook hilarisch was! :)
En dan als klap op de vuurpijl dachten Ellen en ik wel even een blote-voeten-pad in elkaar te zetten. Even voor degenen die absoluut geen idee hebben waar ik het over heb: Een blote-voeten-pad is ook een manier om het zintuig voelen te stimuleren door van verschillende materialen een pad te maken. In overleg met Maria hebben wij een stuk van 16m² in de tuin gekregen, dus wij dachten vol goede moed aan de slag te gaan. Maar dit hadden we toch even onderschat, een grondige analyse was toch beter geweest… Maar ja, onder het motto niet nadenken, maar gewoon doen zijn Ellen en ik heel Cochabamba door geracet voor planken om afscheidingen te maken. Ons plan was namelijk om 16 vierkanten te maken. Even een gleufje graven, planken erin en daarna de materialen, klaar! Hoe moeilijk kan het zijn? Heel moeilijk als je je bedenkt dat de grond kei en kei hard was. We hebben dus met geweld liggen hakken daar in de grond, maar er was geen beginnen aan. Als ik dat had geweten, had ik denk ik gewoon een paar leuke rozenstruiken gekocht om het zien te stimuleren! ;) Maar wie A zegt, moet ook B zeggen en mij krijgen ze zomaar niet klein natuurlijk, dus we hebben eigenwijs doorgehakt en we zijn gewoon door gegaan met rondsjezen door Cochabamba op zoek naar materialen die ook allemaal niet zo makkelijk te vinden waren. Maar het resultaat mag er wederom zijn: 16 geweldige vierkanten met daarin zaagsel, zand, gras, de onderkant van cola-flessen, kiezels, grotere stenen, sponzen en ballen! Helaas krijgen we het deze week allemaal niet klaar, maar in onze laatste week gaan we nog even de puntjes op de i zetten, zodat daarna de kindjes ein-de-lijk er doorheen mogen lopen. Want die hebben natuurlijk 2 dagen op onze vingers zitten te kijken! ;)
Dat waren zo’n beetje alle werkzaamheden van deze weken, wat er dus nogal wat waren. En zeg nou zelf, ieder mens heeft op z’n tijd toch een beetje ontspanning nodig. Tijd voor een feestje! :D De vader van Dolly was afgelopen week jarig en familie is hier heilig. Dat werd dus groots aan gepakt met vooral het eten. Want dat blijven de Bolivianen kunnen. Ik ben dus weer twee culinaire ervaringen rijker. Om met de eerste te beginnen: Ik heb zelf spaghetti gemaakt samen met Ellen en onze neef Negro! Laat ik er dan wel even bij vertellen dat het dus voor de hele familie was, wat zo’n 40 personen zijn. En voor alle verwachtingsvolle mensen die dit nu zitten te lezen: Dat gaan we thuis dus NIET doen! Wat een werk zeg… Heel onbewust begon ik er dan ook aan. Want nadat het deeg klaar was en het apparaatje voor de dag kwam, dacht ik dat we dat zo gefixt hadden met z’n drieën. Totdat ik er achter kwam dat ieder stukje deeg er 4x doorheen moest, voordat we er sliertjes van gingen maken. Ook zo’n verhaaltje van: Wie A zegt, moet ook B zeggen! ;)
Na dit harde werken was het dus ook echt weer tijd voor een feestje, het was immers zaterdagavond. Deze keer heb ik me helemaal laten gaan in de karaoke-bar en heb ik daar mijn zangtalenten ten gehore gebracht. ‘Wannabe’ van de Spice Girls blijft toch een geweldig nummer! Ik weet niet of iedereen er van gecharmeerd was, maar ik heb me weer kostelijk vermaakt! :D
Die zondag was het dan tijd voor de verjaardag van opa en daar kreeg ik te maken met mijn tweede culinaire ervaring. Of zullen we er shock van maken? Voordat we gingen eten had ik wel zin in een glaasje water, dus ging ik eens inspecteren wat er in de koelkast stond. Helemaal verbaasd riep ik daarna Ellen erbij want ik dacht toch echt kippenpoten gevonden te hebben. En nee, niet een kippenpoot zoals we die allemaal wel eens eten, nee, een kippenpoot waar de kip echt op rondloopt. Inclusief oranje kleur en nageltjes… Ellen vond het ook een beetje raar, maar verder hadden we er nog niet veel achter gezocht. Totdat we de soep voor ons kregen. En wat zagen wij daarin drijven? Juist ja, de kippenpoot! Ik was er niet helemaal kapot van, dus ook dit gaan we thuis niet proberen. Verder was het weer een gezellig familiefeestje en hebben we met alle neven en nichten nog gezellig een spelletje gespeeld.
Verder is thuiszitten ook niet echt ons ding, dus gaan we ook wel eens door de week op onderzoek uit welke leuke kroegjes er nog zijn. Onze vertaler is onze Nederlandse buurjongen die hier al 4 jaar woont, dus die heeft ons ook nog even op sleeptouw genomen. Erg gezellig! Lekker eten en een waterpijpje gerookt. Je moet toch alles geprobeerd hebben natuurlijk… ;)
Ja, en zo komen we de tijd dus wel door. Er zijn nog maar 2 weken over in het geweldige Bolivia, met mijn lieve kinders en een heel gezellig gastgezin! Maar ik kan natuurlijk niet naar huis, zonder dat ik alle hotspots van Bolivia heb gezien. Dus moet ik deze week weer even aan de slag. Morgen vertrekken Ellen en ik voor een weekje vakantie. We gaan dan naar het Titicaca-meer, waar ze blijkbaar de mooiste zonsopgang hebben. En ik ga eens even kijken of ik hier ook krokodillen kan vangen in de jungle! Ik heb er zin in! Oh ja, en dan ben ik volgende week ook nog jarig! Gran fiësta dus natuurlijk! Ben benieuwd wat iedereen voor mij in petto heeft en met wat voor geweldige cadeaus ik word verwend! ;)
Alles gaat dus helemaal z’n gangetje en ook al hadden we hier en daar wat tegenslagen deze week met alle inkopen en in de tuin, ik vermaak me nog steeds prima. Dus dat gaat de komende twee weken ook nog wel gebeuren!
Liefs, Carlijn
-
11 Juni 2010 - 05:20
Ans:
Ha Carlijn,
Dat hebben jullie weer mooi voor elkaar..!!!
Ze zullen jullie daar zeker missen en nooit meer vergeten...Nog een fijne week als toeriste en tot snel....
Pas op jezelf...x -
11 Juni 2010 - 05:40
Tante Els:
Hoi Carlijn,
Je bent een echte doorzetter, en het levert je dan ook heel wat op.Fijn dat alles gelukt is wat je je voorgenomen hebt en nu heb je dus echt vakantie verdiend. Ik hoop dat je een geweldige laatste week hebt met veel avontuur en plezier en een bijzonder goeie terugreis.
Carlijn tot ziens in Mares en nog bedankt voor je mooie foto.
Dikke kus Els -
11 Juni 2010 - 06:07
Yvon:
Hey maat!
Heb weer genoten van je verhaaltje!
Helaas komen er nu niet meer zoveel...
Geniet er nog maar even van, doe ik dat ook van de rust hier ;)
X -
11 Juni 2010 - 08:35
Chantal:
Hee Carlijn!!
Dat klinkt allemaal wel super daar.. en jullie project af!! Goed bezig!
Nog even doorbikkelen idd en dan zit het er voor je het weet alweer op! Ik heb komende week al mijn eindgesprek, waahh spannend!!
Tot snel weer! xx -
11 Juni 2010 - 09:35
Leonie:
Hey bella donna,
Hard gewerkt lees ik wel.
Hoofdstuk afgesloten en gered binnen de tijd, goed gewerkt......Kei hard gewerkt denken wij hier....
Nu nog ff genieten voor de terugreis weer gemaakt kan worden.Eerst met de kindjes en familie en daarna nog een weekje cultuur snuiven.Zorg maar dat je goed uit gerust bent want de boys hier staan te poppelen om met jouw in de sjimmie te gaan.
Hoop dat jij je eigen email ook gelezen hebt want onze Daan vraagt zich dat af....
Je hoort zowiezo van onze Daan hoe het geweest is de 21e bij de KNVB....
Maak er nog iets moois van de laatste 2 weken heel veel plezier en een dikke vette kus van ons alle vier...
XXXXXXXXXXXXXX Leonie -
11 Juni 2010 - 09:52
Evelien:
LOUIS IS ECHT DE BOM!!!! hihih zit hier met een big smile achter de pc, wa is het toch een skon menneke he! Ik heb trouwens je kaartje ontvangen! Echt super leuk! Hopelijk heeft Gabriela je al bedankt want die sprak ik toevallig op internet voordat ze naar jullie ging! hihih geinig! Een ander vriendinnetje (bette die ken je misschien wel), die is waarschijnlijk maandag in Cochabamba. Heb haar je nummer gegeven, maar weet niet zeker of ze ook echt beld aangezien ze er alleen doorheen reist. Nou vrouwke, geniet er nog van want straks sta je brullend afscheid te nemen hihih
kus eef -
11 Juni 2010 - 09:56
Inge:
Hey mattie!
Wat fijn dat jullie alles mooi op tijd af hebben gekregen, dan kunnen jullie nu genieten van al het moois daar! :D En daarna natuurlijk nog even hard werken om het goed achter te laten! Jullie maken dat wel! :D
Veel plezier nog de laatste weekjes en geniet er nog van!
Kus Inge -
11 Juni 2010 - 10:49
Van Heesjes:
hoi carlijn,
dat is hard werken geblazen om die vakken te maken. Was het niet makelijker om een bord voor tegen de muur met macroni en zand etc. voor de sensopatische activiteiten. scheelt veel zweten. Maar ik vind het weer knap wat jullie allemaal weer gepresteerd hebben chapeau. Geniet er nog van want het is zo weer voorbij.
Groetjes -
11 Juni 2010 - 12:01
Familie Valkenburg:
Hoi Carlijn!
Wat ontzettend goed dat jullie het project al af hebben en fijn dat je er zelf ook met een goed gevoel op terugkijkt! Die kinders daar gaan zeker genieten van wat jullie allemaal voor elkaar hebben gekregen daar zien we wel!
Geniet nog van de laatste dagen en je verjaardag!
Groetjes! xx -
11 Juni 2010 - 23:08
Mam:
Carlijn je was al een dans'ster' en daar komt nu nog bij een bouwvak'ster'. Maar dit levert wel een geweldig resultaat op, fijn dat jullie iets achter kunnen laten waar de kindjes nog lang van zullen genieten.
Nu maar lekker genieten van jullie welverdiende vakantie.
X mam. -
12 Juni 2010 - 09:02
Eefje:
Hee die lieve Carlijn!
Ik zag net het mailtje, dat je weer een verhaaltje online hebt gezet! Inderdaad, nog even doorbikkelen!!
Ik heb op moment geen tijd om te lezen. Ik MOET nu mn portfolio afmaken van mezelf, aangezien ik weer een volgepland weekend heb.. pff slecht;) Haha!!
Ik ga vanmiddag al richting Eindhoven en vanavond concert van Guus! Ik ga aan je denken meid!!:)
Ik heb net even vlug je foto'tjes gekeken! Wat leuk, wat leuk weer! Goed bezig jullie!
Ik ga snel je verhaal lezen, maar moett nu ff door, zodat ik er vanaf ben.. pff!!
Heeel veel succes nog de laatste weekjes en geniet ervan!
Dikke kus en.. we contacten!!
Xxx -
15 Juni 2010 - 08:45
Jacco:
Hi Carlijn, mooie verhalen allemaal en hard gewerkt ook bij Atendi! Ik zie dat Louis tevreden is ;)! Nog bedankt voor je kaartje ook. Veel succes nog die laatste weken en geniet ervan aan het Titicaca-meer. Vergeet niet de berg langs Copacabana te beklimmen, van hier heb je de vetste zonsondergang over het meer! Groetjes -
15 Juni 2010 - 15:57
Tante Mieke :
Hoy Samen.
Aan alles komt een eind,maar het zal ook wel wer fijn zijn om thuis te zijn. Het is hier ook eindelijk een beetje zomer. Dus vermaak je de laatste weekjes en tot ziens. -
16 Juni 2010 - 14:50
Vicky:
Lief nichtje !
wat een avonturen zeg,'t klinkt echt supergaaf!
Maar ik heb even een mededeling van huishoudelijke aard: Aangezien het al bijna WERCHTER!! is, heb ik even mijn 06 achtergelaten bij Hanneke, dus dan moet je mij maar bellen als je daarbent ofzo?
Wij zorgen iig dat we donderdagochtend paraat staan voor de camping, dan hoeven we niet steeds zover te lopen ;)
TOT SNEL! En geniet er nog lekker van :D
Kusje -
18 Juni 2010 - 12:19
Lisa:
Hoi Carlijn
Van harte Gefeliciteerd met je 21 ste verjaardag.
Maak er samen met Ellen en je Boliviaanse Fam. een leuke dag van en drink er samen maar een goeie op. Fijn dat het project goed gelukt is, dan kun je het met een gerust hart bij Atendi achterlaten en hopen dat ze er mee uit de voeten kunnen. Nog een mooie laatste week en tot ziens in Brussel.
Groetjes van ons allen oet Zurrik. -
18 Juni 2010 - 14:02
Tante Els:
Hoi Carlijn,
Ik wil je via deze weg wel nog graag even feliciteren op 20 juni. Maak er een knalfijne dag van. Heel veel liefs en een dikke knuffel van tante Els -
19 Juni 2010 - 11:46
Janneke:
Hola preciosa,
Wat zijn jullie goed bezig daar zeg! Geniet nog van je laatste weken, en ik hoop dat ik je nog ff zie voordat ik voor 5 weken wegga! (8 juli vertrek ik)
Besos! -
19 Juni 2010 - 13:28
Renee:
Carlijntje!!
Echt gaaf weer die foto's.. Ben ik ff blij dat wij gewoon spaghetti uit een pak hebben. Maar echt gaaf om te zien wat jullie daar gefabriceerd hebben!
En lekker dat het verslag en zo nu afgerond is! Nog ff en dan zijn jullie ook harstikke dik en dubbel afgestudeerd!
Tot snel meid, en geniet er nog ff van! En uiteraard alvast PROFICIAT!!
Kussssss -
19 Juni 2010 - 20:22
Sjarrel:
heeej carlijn
van harte gefeliciteerd met je verjaardag wij pakken hier een lekkere borrel op jou gezondheid, dat zul jij daar met je maatje en nieuwe familie vast ook wel doen.
fijn dat het project afgerond is, en dat er nog wat tijd over is om andere dingen te doen en te zien, dan alleen maar hard werken voor de school ( ha ha ) jullie hebben genoten dat nemen ze niet meer af.
nog veel plezier en tot gauw
sjarrel en de rest. -
20 Juni 2010 - 19:28
Ome Peter,Tante Nell:
Hallo Carlijn,
Bij deze hartelijk gefeliciteerd met je 21 ste verjaardag.We pakken er hier eentje op.Zul je zelf
daar ook wel doen.Veel plezier en geniet nog van de laatste dagen.
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
