Van siësta naar fiësta!
Door: webmaster
Blijf op de hoogte en volg Carlijn
02 Mei 2010 | Bolivia, Cochabamba
Weer een nieuwe update van een te drukke week in het geweldige Cochabamba! Zo vertelde ik in mijn vorige verhaaltje dat er nog weinig op de planning stond, maar ik sta er van te kijken dat we alle belevenissen weer in een week hebben weten te proppen. We moeten er natuurlijk alles uithalen wat erin zit hè!
Laten we dan maar beginnen bij waar we vorige week geëindigd zijn. Wat een nietsvermoedende zaterdagmiddag zou worden, is ook weer omgedraaid in een geweldige ervaring. Wij mochten namelijk mee naar de babyshower van onze nicht Bibi en dat lieten we ons natuurlijk geen twee keer zeggen. Vlug even naar de supermarkt om een geweldig praktisch cadeau te kopen, namelijk Pampers. Toch iets waar je er zat van nodig hebt als je aan een kleine begint hè! Nou zijn babyshowers in Nederland nog niet helemaal hip, maar hier in Bolivia wordt dat dus bij iedereen gedaan. Ik heb al flink wat ideeën opgedaan voor als de volgende zich aankondigt in de vriendengroep. ;) In het begin was het gewoon een beetje zitten, kletsen, koffie drinken en chocolaatjes snoepen met alle vrouwen van de familie (mannen waren namelijk niet welkom op deze babyshower), best gezellig dus. Maar daarna kwam de organisatie naar buiten met kruiswoordpuzzels. Wij kregen het al een beetje benauwd, want het waren natuurlijk geen Nederlandse woorden die wij moesten gaan zoeken. Mijn Spaans is namelijk nog steeds niet om over naar huis te schrijven… Maar ik laat me natuurlijk niet zomaar uit het veld slaan, dus vol goede moed begon ik aan m’n puzzeltje. En wat denk je? Waren die drie Nederlandse meiden gewoon even de snelste tussen 20 andere Bolivianen! Onderschat ons natuurlijk niet hè! ;)
Vervolgens moesten wij ook nog de omtrek van de buik van Bibi proberen te gokken met behulp van wc-papier. Helaas was ik op één velletje na teveel en dus lag ik eruit. Daarna was het tijd om de cadeaus te raden die wij voor het de gelukkige aanstaande ouders hadden mee gebracht. De spelregel was als volgt: Raden de ouders het cadeau, wordt degene van wie het cadeau afkomstig is onder getekend met oogpotlood en lippenstift. Raden de ouders het cadeau niet, mag degene van wie het cadeau afkomstig is de ouders ondertekenen. Je raadt het natuurlijk al, pampers waren net iets te makkelijk. Met als gevolg dat Ellen en ik daarna met een snor en bril hebben rond geparadeerd!
’s Avonds dachten Anne, Ellen en ik met onze meidenavond Cochabamba even onveilig te maken, maar overal was hert zo ontzettend druk, dat er niks meer aan was. En jullie weten het, als Carlijn Jaanen niet met de voetjes van de vloer kan, vind ik er niks meer aan natuurlijk! ;) Na even wikken en wegen hebben we onze koppigheid opzij gezet en de mannen gebeld waar die ergens uithingen. Uiteindelijk zijn we dus weer op een te gezellige familiebarbecue beland met veel drank, lekker eten en veel dansen. Weer een erg geslaagde avond dus! :D
De volgende dag hebben we er wel de vruchten van geplukt hebben we vooral lamlendig op de bank gelegen en de rest van de familie Ligretto geleerd. Heel de familie is nu in de ban van Ligretto en ons pap heeft de eerste order dus al doorgekregen: Dos veces Ligretto por favor!
Na veel gedoe met vulkanen, wachten, ellende en nog meer wachten waren de ouders van Anne ook eindelijk een week later dan gepland in Cochabamba aangekomen! Natuurlijk tijd om ze alles te laten zien en daar hebben Ellen en ik ook mooi een beetje op mee gelift uiteraard. ;) Zo zijn we bijvoorbeeld naar Tarata geweest, een traditioneel dorpje in de buurt van Cochabamba. Heel mooi om te zien. Iedereen loopt daar nog in traditionele kleding en het is gewoon nog lekker pittoresk. Ook al was het gewoon een donderdagmiddag, de chicha vloeide rijkelijk in Tarata… Chicha is een traditioneel gebrouwen drankje uit Bolivia, en het doet mij denken aan de pito in Ghana. Denk aan de grote kalebassen en gieten maar. Zo dus ook in Tarata, oude vrouwkes van 70 jaar, politieagenten en soldaten, iedereen liet zich de chicha smaken! We hebben ook even lekker de toerist uitgehangen en als een echte Wallie de nodige foto’s geknipt, zodat ik jullie nu een beeld kan geven van het échte Bolivia!
Verder zijn we deze week met de kinderen van het werk van Anne naar de bioscoop geweest. Wat een feest voor de kinderen! Je moet je voorstellen dat deze kinderen al hun hele leven in Cochabamba wonen, maar nog nooit wat hebben gezien, omdat zij altijd opgesloten zitten tussen vier muren. De roltrap alleen al was voor de kinderen een beleving op zich. Laat staan dat ze daarna in een grote stoel mét 3D-bril op hun neus naar een film zaten te kijken op reusachtig beeld! Al was 3D voor mij ook nieuw hoor! ;) De kinderen gedroegen zich ook echt als engeltjes en hebben de hele middag met hun mond open rondgekeken. Het hoogtepunt was toch wel de gigantische pizza en dan overdrijf ik echt niet, die de kinderen daarna nog lekker op mochten smikkelen. Ik vond het ook helemaal gaaf en heb al eens geïnformeerd bij Maria of wij dit ook niet eens kunnen doen met onze kinders? Natuurlijk, een geweldig idee! Dus ik wacht nog even op mijn twee geweldige gidsen vanuit Nederland en dan gaan wij ook eens een bezoekje brengen aan de bios! Ik kan niet wachten!
En dan natuurlijk koninginnendag! Ik kreeg al mailtjes of het voor mij wel een leuke dag ging worden? Of er wel iets te doen was? Of ik wel op stap kon? Kom op, mensen! De gezelligheid moet toch vanuit jezelf komen hè! ;) Vorige week zijn wij al opgebeld bij Atendi, omdat er hier in Cochabamba een feest werd georganiseerd voor alle Nederlanders. Gezellig dachten wij, even lekker op z’n Nederlands een biertje drinken en even buurten met andere vrijwilligers. Helemaal uitgedost in onze mooiste oranje outfit met de nodige accessoires gingen wij, Anne en haar ouders eens even een kijkje nemen. Maar helaas werd ons beeld niet helemaal bevestigd en liepen wij er redelijk achterlijk bij. Het was ons namelijk helemaal ontgaan dat dit feest plaatsvond bij de consulaat. Eén en al kouwe kak dus! Al voelde ik me niet helemaal thuis, het was ook weer geweldig om mee te maken. En daarbij heb ik me heerlijk laten gaan met alle bitterballen, toastjes paling, haring met uitjes en blokjes kaas die voorbij kwamen. Wat een paradijs!
Na onze plicht vervuld te hebben door gezellig met iedereen te praten en gezellig mee te doen, was het tijd voor het echte feest! Ellen en ik hadden namelijk een barbecue (Ja, alweer!) georganiseerd voor vrienden en familie. Vrijdagmorgen zijn wij met Dolly naar de winkel geweest om alles in te slaan, 7 kilo vlees en veel drank! Natuurlijk moest ons feestje wel helemaal de bomb zijn, dus hebben wij het geheel ook mooi aangekleed met oranje tafelkleden, oranje servetjes, oranje en rood-wit-blauwe kaarsjes en als klap op de vuurpijl hadden wij hele mooie welkomstdrankjes gemaakt met wodka-jus, inclusief chique suikerrandje! Jan Smit en Guus Meeuwis klonken uit de speakers en dus was er niks wat een geweldige avond nog in de weg kon staan! Ik geloof dat Bolivia nog aardig stond te kijken dat wij ook feestjes kunnen organiseren. Laat de voetbalwedstrijden maar komen! :D
Zaterdag hebben we de vrijdagavond nog even rustig overgedaan op het feest van onze zus met wederom heel lekker eten, drank en veel dansen. Ook weer allemaal heel gezellig! Een kleine opmerking van mijn pappie wil ik jullie niet onthouden. Nadat hij al 3 weken tegen mij zegt dat het belachelijk is hoe ik dans en dat ik vast wel jaloers op Ellen zal zijn, omdat zij wel als een latina kan dansen, zei hij zaterdagavond tegen mij: ‘I just like the way you dance!’ Zo, dit compliment heb ik toch maar mooi in the pocket! :D
Zondag voor de verandering weer lekker uit eten geweest met ons gezinnetje, om vervolgens ’s avonds nog even te kijken bij La Feria. Dit is ook een feest van 10 dagen duurt, wat een beetje te vergelijken is met een braderie. We hebben even rond gesjouwd met z’n drieën, op zoek naar onze neef die daar als model moest werken. Totdat we hem ineens levensgroot op een billboard zagen hangen. Uiteindelijk hebben wij hem toch nog gevonden om even interessant de doen als gringas! Verder was er om 6 uur helaas nog weinig te doen en wachten doen we al genoeg in Bolivia, dus daar hadden we geen zin in. ;) Dinsdagavond gaan we dus nog even terug voor de echte party!
Ik zie jullie ook al denken, barbecue hier, uit eten daar! Hoe staat het dan met je goede voornemen? Nou, ik kan inderdaad niet ontkennen dat het eten ontzettend lekker is en dat ik er dus ook lekker van geniet. Ik moest dus keuzes maken: Of minder eten? Of gewoon lekker dooreten en dan maar een bezoekje aan de sportschool brengen? Ja ja, hou je vast! Sinds twee weken ben ik vaste bezoeker van de sportschool! Dus laat de volgende barbecue maar weer komen hoor! ;)
Tja, dat waren de belevenissen wel weer van deze week…
Och verrek, we hebben ook nog gewerkt! Want ja, we waren hier toch voor school geloof ik? ;) Alles gaat z’n gangetje bij Atendi. We zijn nog steeds druk bezig met de autistjes en hier en daar hebben wij al wat gave dingen bedacht, die we misschien willen uitvoeren. Maar dit moet natuurlijk wel in goed overleg met de directrice. We hebben ook eindelijk ons begin gemaakt met het begeleidingsplan, dus het begint wat concreter te worden! Ook zijn we rustig aan aan het brainstormen over ons sponsorgeld. We hebben nog geen uitgaven gedaan, omdat we echt iets goeds willen doen voor de kinderen. Nu we al weer wat langer meelopen, zien we ook steeds meer dingen wat misschien verbeterd zou kunnen worden. We houden jullie daar in ieder geval van op de hoogte! :)
Ik heb de conclusie al lang getrokken dat 3 maanden veel te kort is om alles van Bolivia te zien, maar aangezien ik nu vooral familiefeestjes heb gezien is het tijd om de backpacker uit te gaan hangen. Dit weekend gaan we een tripje maken naar Potosí, om de mijnen te bezoeken. Jullie lezen er meer over in m’n volgende verhaaltje!
Beso, Carlijn
Laten we dan maar beginnen bij waar we vorige week geëindigd zijn. Wat een nietsvermoedende zaterdagmiddag zou worden, is ook weer omgedraaid in een geweldige ervaring. Wij mochten namelijk mee naar de babyshower van onze nicht Bibi en dat lieten we ons natuurlijk geen twee keer zeggen. Vlug even naar de supermarkt om een geweldig praktisch cadeau te kopen, namelijk Pampers. Toch iets waar je er zat van nodig hebt als je aan een kleine begint hè! Nou zijn babyshowers in Nederland nog niet helemaal hip, maar hier in Bolivia wordt dat dus bij iedereen gedaan. Ik heb al flink wat ideeën opgedaan voor als de volgende zich aankondigt in de vriendengroep. ;) In het begin was het gewoon een beetje zitten, kletsen, koffie drinken en chocolaatjes snoepen met alle vrouwen van de familie (mannen waren namelijk niet welkom op deze babyshower), best gezellig dus. Maar daarna kwam de organisatie naar buiten met kruiswoordpuzzels. Wij kregen het al een beetje benauwd, want het waren natuurlijk geen Nederlandse woorden die wij moesten gaan zoeken. Mijn Spaans is namelijk nog steeds niet om over naar huis te schrijven… Maar ik laat me natuurlijk niet zomaar uit het veld slaan, dus vol goede moed begon ik aan m’n puzzeltje. En wat denk je? Waren die drie Nederlandse meiden gewoon even de snelste tussen 20 andere Bolivianen! Onderschat ons natuurlijk niet hè! ;)
Vervolgens moesten wij ook nog de omtrek van de buik van Bibi proberen te gokken met behulp van wc-papier. Helaas was ik op één velletje na teveel en dus lag ik eruit. Daarna was het tijd om de cadeaus te raden die wij voor het de gelukkige aanstaande ouders hadden mee gebracht. De spelregel was als volgt: Raden de ouders het cadeau, wordt degene van wie het cadeau afkomstig is onder getekend met oogpotlood en lippenstift. Raden de ouders het cadeau niet, mag degene van wie het cadeau afkomstig is de ouders ondertekenen. Je raadt het natuurlijk al, pampers waren net iets te makkelijk. Met als gevolg dat Ellen en ik daarna met een snor en bril hebben rond geparadeerd!
’s Avonds dachten Anne, Ellen en ik met onze meidenavond Cochabamba even onveilig te maken, maar overal was hert zo ontzettend druk, dat er niks meer aan was. En jullie weten het, als Carlijn Jaanen niet met de voetjes van de vloer kan, vind ik er niks meer aan natuurlijk! ;) Na even wikken en wegen hebben we onze koppigheid opzij gezet en de mannen gebeld waar die ergens uithingen. Uiteindelijk zijn we dus weer op een te gezellige familiebarbecue beland met veel drank, lekker eten en veel dansen. Weer een erg geslaagde avond dus! :D
De volgende dag hebben we er wel de vruchten van geplukt hebben we vooral lamlendig op de bank gelegen en de rest van de familie Ligretto geleerd. Heel de familie is nu in de ban van Ligretto en ons pap heeft de eerste order dus al doorgekregen: Dos veces Ligretto por favor!
Na veel gedoe met vulkanen, wachten, ellende en nog meer wachten waren de ouders van Anne ook eindelijk een week later dan gepland in Cochabamba aangekomen! Natuurlijk tijd om ze alles te laten zien en daar hebben Ellen en ik ook mooi een beetje op mee gelift uiteraard. ;) Zo zijn we bijvoorbeeld naar Tarata geweest, een traditioneel dorpje in de buurt van Cochabamba. Heel mooi om te zien. Iedereen loopt daar nog in traditionele kleding en het is gewoon nog lekker pittoresk. Ook al was het gewoon een donderdagmiddag, de chicha vloeide rijkelijk in Tarata… Chicha is een traditioneel gebrouwen drankje uit Bolivia, en het doet mij denken aan de pito in Ghana. Denk aan de grote kalebassen en gieten maar. Zo dus ook in Tarata, oude vrouwkes van 70 jaar, politieagenten en soldaten, iedereen liet zich de chicha smaken! We hebben ook even lekker de toerist uitgehangen en als een echte Wallie de nodige foto’s geknipt, zodat ik jullie nu een beeld kan geven van het échte Bolivia!
Verder zijn we deze week met de kinderen van het werk van Anne naar de bioscoop geweest. Wat een feest voor de kinderen! Je moet je voorstellen dat deze kinderen al hun hele leven in Cochabamba wonen, maar nog nooit wat hebben gezien, omdat zij altijd opgesloten zitten tussen vier muren. De roltrap alleen al was voor de kinderen een beleving op zich. Laat staan dat ze daarna in een grote stoel mét 3D-bril op hun neus naar een film zaten te kijken op reusachtig beeld! Al was 3D voor mij ook nieuw hoor! ;) De kinderen gedroegen zich ook echt als engeltjes en hebben de hele middag met hun mond open rondgekeken. Het hoogtepunt was toch wel de gigantische pizza en dan overdrijf ik echt niet, die de kinderen daarna nog lekker op mochten smikkelen. Ik vond het ook helemaal gaaf en heb al eens geïnformeerd bij Maria of wij dit ook niet eens kunnen doen met onze kinders? Natuurlijk, een geweldig idee! Dus ik wacht nog even op mijn twee geweldige gidsen vanuit Nederland en dan gaan wij ook eens een bezoekje brengen aan de bios! Ik kan niet wachten!
En dan natuurlijk koninginnendag! Ik kreeg al mailtjes of het voor mij wel een leuke dag ging worden? Of er wel iets te doen was? Of ik wel op stap kon? Kom op, mensen! De gezelligheid moet toch vanuit jezelf komen hè! ;) Vorige week zijn wij al opgebeld bij Atendi, omdat er hier in Cochabamba een feest werd georganiseerd voor alle Nederlanders. Gezellig dachten wij, even lekker op z’n Nederlands een biertje drinken en even buurten met andere vrijwilligers. Helemaal uitgedost in onze mooiste oranje outfit met de nodige accessoires gingen wij, Anne en haar ouders eens even een kijkje nemen. Maar helaas werd ons beeld niet helemaal bevestigd en liepen wij er redelijk achterlijk bij. Het was ons namelijk helemaal ontgaan dat dit feest plaatsvond bij de consulaat. Eén en al kouwe kak dus! Al voelde ik me niet helemaal thuis, het was ook weer geweldig om mee te maken. En daarbij heb ik me heerlijk laten gaan met alle bitterballen, toastjes paling, haring met uitjes en blokjes kaas die voorbij kwamen. Wat een paradijs!
Na onze plicht vervuld te hebben door gezellig met iedereen te praten en gezellig mee te doen, was het tijd voor het echte feest! Ellen en ik hadden namelijk een barbecue (Ja, alweer!) georganiseerd voor vrienden en familie. Vrijdagmorgen zijn wij met Dolly naar de winkel geweest om alles in te slaan, 7 kilo vlees en veel drank! Natuurlijk moest ons feestje wel helemaal de bomb zijn, dus hebben wij het geheel ook mooi aangekleed met oranje tafelkleden, oranje servetjes, oranje en rood-wit-blauwe kaarsjes en als klap op de vuurpijl hadden wij hele mooie welkomstdrankjes gemaakt met wodka-jus, inclusief chique suikerrandje! Jan Smit en Guus Meeuwis klonken uit de speakers en dus was er niks wat een geweldige avond nog in de weg kon staan! Ik geloof dat Bolivia nog aardig stond te kijken dat wij ook feestjes kunnen organiseren. Laat de voetbalwedstrijden maar komen! :D
Zaterdag hebben we de vrijdagavond nog even rustig overgedaan op het feest van onze zus met wederom heel lekker eten, drank en veel dansen. Ook weer allemaal heel gezellig! Een kleine opmerking van mijn pappie wil ik jullie niet onthouden. Nadat hij al 3 weken tegen mij zegt dat het belachelijk is hoe ik dans en dat ik vast wel jaloers op Ellen zal zijn, omdat zij wel als een latina kan dansen, zei hij zaterdagavond tegen mij: ‘I just like the way you dance!’ Zo, dit compliment heb ik toch maar mooi in the pocket! :D
Zondag voor de verandering weer lekker uit eten geweest met ons gezinnetje, om vervolgens ’s avonds nog even te kijken bij La Feria. Dit is ook een feest van 10 dagen duurt, wat een beetje te vergelijken is met een braderie. We hebben even rond gesjouwd met z’n drieën, op zoek naar onze neef die daar als model moest werken. Totdat we hem ineens levensgroot op een billboard zagen hangen. Uiteindelijk hebben wij hem toch nog gevonden om even interessant de doen als gringas! Verder was er om 6 uur helaas nog weinig te doen en wachten doen we al genoeg in Bolivia, dus daar hadden we geen zin in. ;) Dinsdagavond gaan we dus nog even terug voor de echte party!
Ik zie jullie ook al denken, barbecue hier, uit eten daar! Hoe staat het dan met je goede voornemen? Nou, ik kan inderdaad niet ontkennen dat het eten ontzettend lekker is en dat ik er dus ook lekker van geniet. Ik moest dus keuzes maken: Of minder eten? Of gewoon lekker dooreten en dan maar een bezoekje aan de sportschool brengen? Ja ja, hou je vast! Sinds twee weken ben ik vaste bezoeker van de sportschool! Dus laat de volgende barbecue maar weer komen hoor! ;)
Tja, dat waren de belevenissen wel weer van deze week…
Och verrek, we hebben ook nog gewerkt! Want ja, we waren hier toch voor school geloof ik? ;) Alles gaat z’n gangetje bij Atendi. We zijn nog steeds druk bezig met de autistjes en hier en daar hebben wij al wat gave dingen bedacht, die we misschien willen uitvoeren. Maar dit moet natuurlijk wel in goed overleg met de directrice. We hebben ook eindelijk ons begin gemaakt met het begeleidingsplan, dus het begint wat concreter te worden! Ook zijn we rustig aan aan het brainstormen over ons sponsorgeld. We hebben nog geen uitgaven gedaan, omdat we echt iets goeds willen doen voor de kinderen. Nu we al weer wat langer meelopen, zien we ook steeds meer dingen wat misschien verbeterd zou kunnen worden. We houden jullie daar in ieder geval van op de hoogte! :)
Ik heb de conclusie al lang getrokken dat 3 maanden veel te kort is om alles van Bolivia te zien, maar aangezien ik nu vooral familiefeestjes heb gezien is het tijd om de backpacker uit te gaan hangen. Dit weekend gaan we een tripje maken naar Potosí, om de mijnen te bezoeken. Jullie lezen er meer over in m’n volgende verhaaltje!
Beso, Carlijn
-
04 Mei 2010 - 07:39
Inge:
Hey vrouwke!
Jij feest daar wat af! Niet te geloven zeg! :d Echt te leuk! Feesten met tussendoor af en toe wat werken ;) Dat is de ideale situatie. Ik denk dat veel mensen jaloers kunnen zijn, inclusief mezelf... :) Veel plezier nog, ik ben hier bezig met de afronding van mijn scriptie, dus het zit er bijna op! Geniet er nog van en tot het volgende berichtje!
X Inge -
04 Mei 2010 - 11:49
Tom:
Wederom leuke verhalen, veel succes en plezier gewenst:) -
04 Mei 2010 - 13:21
Leonie:
Ik denk dat jij 10 kilo zwaarder terug komt inplaats van 10 eraf met al dat gezuip en gefeest.
Wederom heerlijk verhaal om te lezen.Wa dacht jij ik zal dat vrouwke uit zurrik eens plezieren voor ze naar Rhodos gaat, nou dat is je gelukt.
De koffers zijn al bijna gepakt het huis nog even aan kant en Rhodos hier we come.....
Veel plezier nog daar en vergeet niet dat je voor je studie daar bent ....HAHA
Groetjes Leonie en Co
-
05 Mei 2010 - 05:13
Ha Carlijn,:
Wat iedereen zegt, wat een feestjes en partijen zeg....Het ziet er wel allemaal heel gezellig uit en weer een heel mooi verhaal om te lezen...
Groetjes Ans x -
05 Mei 2010 - 08:34
Mam:
Ha Carlijn,
Het is te hopen dat jullie stagebegeleidster de waarbenjij.nu site niet volgt want anders ben ik benieuwd hoe het afloopt met jullie stage.
Als straks iemand weet hoe je een barbecue moet organiseren dan ben jij het wel. Dus de verwachtingen hier zijn hoog, we wachten vol spanning af.
En backpacken, hier in Mares staan ook 2 backpackers te popelen om te vertrekken, ze hebben alles onder controle, dus het komt allemaal goed.
Nog heel veel plezier komend weekend en de groetjes aan Ellen.
xxx mam. -
05 Mei 2010 - 10:38
Ruud:
Hey Carlijn,
Leuk om je belevenissen zo te kunnen bijhouden, ik was halverwege het verhaal ook even kwijt dat het om een afstudeerstage ging... Veel succes nog en geniet er vooral van.
Gr. Ruud -
06 Mei 2010 - 10:07
Evelien:
Heeeeey vrouwke!
hihihihi klinkt weer allemaal zooo herkenbaar. Geniet er lekker van want de feestje die ze daar geven zijn echt de bom!!!!!
kus eef -
06 Mei 2010 - 16:56
Tante Els:
Je bent me wel een feestbeest Carlijn.Een aartje naar je vaartje!
Ik heb jullie pap zijn altaartje Bolivia bewonderd. Hij is er bijna klaar voor.
Carlijn genietr maar lekker want de tijd vliegt. Dikke knuffel van tante Els -
06 Mei 2010 - 21:13
Sjarrel:
heeej meiden
kei goed wat jullie allemaal meemaken, alleen dat stijfharkige gedoe op dat consulaat, ik zie jullie daar al uitgedost staan tussen al dat opgepimpte spul.
maar ja jullie maken er wel iets van.
en we kijken ook uit naar dat dansen van jou, want als we het verhaal moeten geloven heb jij helemaal geen extra sportschool nodig je hebt beweging genoeg.
affijn we kijken reikhalzend uit naar het volgende bericht.
oh en ook nog hartelijk bedankt voor de lieve kaart voor onze viervoeter.
met lieve groetjes van sjarrel en de rest -
06 Mei 2010 - 22:47
Lilian(moeder V Loek:
Hey Carlijn!
Goh, wat een rotleven hebben jullie toch!!
Geniet er nog maar van.
In i.d.d. zoals Negro kan b.b.q.en kan niemand het. Vertel op het moment alle verhalen aan m'n collega's. Vooral het verhaal van ons avontuur in Chapare, met de "hobbyauto!"
Lees wel dat het leven nog steeds niet saai is in Cochabamba!
Groeten aan iedereen die we kennen! -
07 Mei 2010 - 10:12
Paul Nijhof:
Hey Carlijn,
Dat klinkt heel goed allemaal: La Feria, barbequen,uit eten gaan en nog meer feesten.
Jullie genieten optimaal van het Boliviaanse leven. Groot gelijk want zo hoort het ook! Have fun :)
Gr's
Paul, vanuit het natte Nederland. -
07 Mei 2010 - 11:20
Van Heesjes:
Hoi Carlijn,
het is daar goed vertoeven lees ik wel. Mooie foto's trouwens.
Als ik het zo lees zal je stage wel erg zwaar zijn. Al dat drinken en bbq dat kan de school jullie toch allemaal niet aandoen om daar je stage vol te houden. Wat hebben jullie een zwaar leven daar. Ik heb bijna medelijden met jullie.
Veel plezier en we wachten hier op het volgende verhaal van jullie.
groetjes vanuit het koude kikkerland -
07 Mei 2010 - 14:27
Michelle:
Maatje!
Goed om te horen dat je daar helemaal los gaat! Zo te lezen rol je van het ene feest naar het andere, en dat is natuurlijk één van de voornaamste voorwaarden voor een gelukkige levensstijl:)
BBQ-en en lekkere drankjes nuttigen, what else do you need more;)? Ik zou zeggen: Ga zo door! En ben alweer benieuwd naar je volgende verhaaltje.
Groetjes X Michelle -
07 Mei 2010 - 17:59
Tante Mieke :
Geweldig Carlijn zoals jij de zaken kunt regelen en vertellen. Hoop dat jullie pap ook zo geniet en vertelt Nog een heel fijne tijd. groetjes voor allebei Tante mieke. -
08 Mei 2010 - 15:46
Lisanne:
Hola Chica!
Goeje verhaaltjes weer allemaal! Ik ben ook naar het buitenland geweest afgelopen week dus daarvan zal ik de spannende verhalen snel nog even over mailen... tja tis maar duitsland dus lang niet zo boeiend als bolivia maar de verhalen zijn toch wel zo hilarisch dat je wel weet wat waar hing van het lachen ;);)
kuskus!!! -
08 Mei 2010 - 15:47
Lisanne:
p.s. ik moet toch ook nog even melden dat we weer genoten hebben om met Jos de losbol en Lenie bij te kletsen! :D -
08 Mei 2010 - 18:42
Ilse:
Hee Carlijn!
haha, jullie maken wat mee daar! Zo te lezen feesten jullie wat af.. met tussendoor wat werken. Klinkt goed!
Zo te lezen is de babyshower daar een groot vrouwenfeest! lachen zeg..
x -
10 Mei 2010 - 15:05
Anouk:
Heej carlijn!!!
Weer een super verhaal, ik heb het net voor de tweede keer gelezen en ik geniet er weer van! De vorige keer heb ik geen berichtje achtergelaten dus nu heb ik dat maar wel gedaan :o)
Zo gauw als het in juli een beetje bbq weer is dan weet ik waar ik moet zijn!!!
liefs anouk -
10 Mei 2010 - 21:23
Heidi:
Hoi Carlijn,
Net zoals in Ghana zal je in Bolivia ook je stempeltje weten te drukken op dat prachtige werk dat je er leverd, en de vele avonture die je er beleeft zullen weer lang bijblijven.'k moet nu wel vanaf donderdag mijn praatpaaltje missen maar weet zeker dat ze daar in maarheze supertrots op je zijn.
Beso heidi -
26 Mei 2010 - 09:44
Tante Ine:
Hallo Carlijn,
Ik dacht eventjes een berichtje naar Carlijn sturen. Maar eventjes gaat niet, want eerst alle reisverslagen lezen, dan de foto's bekijken en nu zit ik al een uur en nog niets gedaan. Carlijn wat kun jij mooi schrijven, het leest zo heerlijk weg.
En wat een leuke foto's.
Als ik dit zo zie en lees weet ik niet meer of het over een studiereis gaat of over een valantie, maar mij zul je er niet over horen.
Carlijn, geniet er lekker van en we blijven je volgen. En natuurlijk niet vergeten doe de groeten aan jullie pap.
Groetjes,
Tante Ine
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
